BÒRNA 12

PASSEJADA AL CÒR DE MONTANHA NEGRA

Aici lo monde se passejan e s’asairan en nombre, e los aucèls los mens espaurugats se permeton de nos venir véser ? Lo barbarós ajocat sus una branca bassa monta la garda. Son fiuladis flaütat s’ausis de longa. Lo mèrle, pel sòl, es en cérca de vèrmes de terra, nos espia e se muda en sautejant o en volatejant de qualques mètres en cas de perilh. L’escala-rol cèrca sa pitença sul la fusta e las brancas dels arbres, e, finaudèl, s’amaga tanlèu que s’avisa que l’espiam. Los pics son pas luènh tanben, e de còp en cop se pòdon ausir qualques cridals o tamborinament del Pic negre o de la Picassèla.

Los arbres mòrts sul pè, dins la mesura ont son pas dangièroses per las personas e los bens devon èsser préservats. Fornisson abrics e noiridura a un fum d’insèctes, d’aucèls e rataplenas (ratapenadas)..