Aan de voet van het kasteel en het dorp Hautpoul, stroomt de rivier de Arnette. Deze rivier wordt sinds onheuglijke tijden gebruikt om de graanmolens te laten werken die nog steeds als oude plaatsnamen worden vermeld: Moulin Maurel en Moulin de l’Oule. De arme grond en het bergachtige reliëf zijn niet gunstig voor landbouw; de inwoners van Hautpoul hebben ook andere bestaansmiddelen nodig; die vinden ze in de verwerking van huiden en wol. Het water uit de Arnette is geschikt voor het wassen van de vachten en zorgt tevens voor de kracht om de trommels in de molens te bedienen. Bij de uitgang van de kloof bevindt zich de textielproductie die voor de uitbreiding van Mazamet zal zorgen.

De inwoners van Mazamet, bekeerd tot het protestantisme, waren bekend om de kwaliteit van hun werk en trots op het succes dat zij behaalden in de industriële revolutie aan het einde van de 18de en het begin van de 19de eeuw. De fabrieken gingen de vallei in, op zoek naar watervallen waar de waterraderen en vervolgens de turbines op geïnstalleerd konden worden; er werden 25 fabrieken langs de 4 km loop van de rivier tussen la Resse en le Moulin Maurel gevestigd. Na 1851 verscheen er een nieuwe activiteit en deze verdrong snel de traditionele textielindustrie. Het was het strippen van schapenvachten geïmporteerd uit het zuidelijk halfrond. Mazamet wordt dan het eerste wereldcentrum van de wolindustrie. Al het lokale leven hing ervan af tot het einde van de 20e eeuw. Vandaag de dag is deze industrie bijna verdwenen. Aan de voet van het Château d’Hautpoul is een voormalige fabriek omgebouwd tot een museum van houten speelgoed en een andere fabriek verzamelt, classificeert en exporteert Franse huiden. In Mazamet en Aussillon werken nog enkele bedrijven in het luxe marktsegment met wol en leer.

Lees het boek van Rémy Cazals, Mazamet l’industrielle, een halve eeuw stadsverkenning (2020), geïllustreerd met meer dan 400 foto’s, met link naar een film over het originele werk van het strippen van huiden.

De overblijfselen van de toren van het “Château trompette”, de wachttoren van het Middeleeuwse fort van Hautpoul, zijn nog steeds zichtbaar en domineren de kloven van de Arnette. Het is een opeenvolging van rotswanden en steile hellingen bedekt met loofbomen (eik en kastanje) waartussen op de bodem de rivier haar loop heeft gevonden.

De meest zichtbare vogelsoorten langs de rivier zijn waterspreeuw, ijsvogel en witte kwikstaarten.

De steile hellingen en plateaus zijn het domein van de slangenarend, een roofvogel die in dit deel van het gebied broedt. De rijkdom aan reptielen blijft het essentiële kenmerk dat de aanwezigheid van deze roofvogel met een exclusief dieet mogelijk maakt: adder, hazelworm