Deze kerk droeg ooit de naam Saint-Pierre d’Hautpoul en is nog steeds het centrum van de oudste parochie van de gemeente Mazamet, die zich uitstrekt over de hoge plateaus van Hautpoul. Hij wordt voor het eerst in documenten uit 933 genoemd. Hij werd vele malen beschadigd door oorlogen en slecht weer. Het gebouw dat we vandaag zien, werd gebouwd in 1824.

De verschillende groeistadia van het naaldbos (spar en douglas) zijn hier goed te zien. De massale bebossing van de Montagne Noire in de jaren vijftig van de vorige eeuw, een gevolg van de stopzetting van de landbouw, was niet bevorderlijk voor de diversiteit van het gebied. Gelukkig is deze zeer gesloten biotoop heel gunstig voor vele vogelsoorten: zwarte mezen, kuifmezen, winterkoning, kruisbekken en zwarte spechten.

Deze laatste is de grootste van de Europese spechten (tot 51 cm) en de grootste bosbewoner. Zijn volledig zwarte verenkleed met een rode kruin en kuif voor het mannetje is zeer karakteristiek. Zijn getrommel op droge takken of stammen met de snavel kan tot op een kilometer gehoord worden. Als het nest verlaten is, worden de voormalige spechtengaten bewoond door meesjes, boomklevers, maar ook knaagdieren, marters en bestuivende insecten zoals bijen en wespen.

In de richting van de Pic de Nore zijn nog enkele open velden te zien: heidelandschappen en akkers, biotopen die steeds zeldzamer worden in de Montagne Noire.

Blauwe en grauwe kiekendieven alsook nachtzwaluwen frequenteren deze gebieden (jacht- en broedgebied).